- ῥηγμίν
- ῥηγ-μίν or [suff] ῥηγ-μίς (neither form is found, unless [ῥηγμὶ]ν is to be restd. in IGRom.4.272.1(Elaea, cf.A Wiener Sitzb.214(4).26)), gen.ῖνος, ἡ, sea breaking on the beach, surf (v.
ῥήγνυμι B.1
),ἄκρον ἐπὶ ῥηγμῖνος ἁλὸς . . θέεσκον Il.20.229
; κώπῃσιν ἁλὸς ῥηγμῖνα βαθεῖαν τύπτετε, of the broken sea between Scylla and Charybdis, Od.12.214; with the Prep. ἐπί, it may be rendered at the sea's edge,ἐκ . . βαῖνον ἐπὶ ῥηγμῖνι θαλάσσης Il.1.437
, cf. Od.9.150; κοιμήθημεν ἐπὶ ῥηγμῖνι θαλάσσης ib.169, cf. Pi.N.5.13;ἄκραις ἐπὶ ῥηγμῖσιν ἀξένου πόρου E.IT253
; alsoλαοὶ δὲ παρὰ ῥ. θαλάσσης δίσκοισιν τέρποντο Il.2.773
, cf. Od.4.449;ὅταν κυμαίνουσα ἐκβάλλῃ [ἡ θάλαττα], . . παχεῖαι καὶ σκολιαὶ γίνονται αἱ ῥ.· ὅταν δὲ γαλήνη ᾖ, . . λεπταί εἰσι καὶ εὐθεῖαι Arist.Mete.367b14
.2 metaph., ῥ. βίοιο verge of life, i.e. death, Emp.20.5;ὥσπερ ῥηγμῖνα οὖσαν ἀέρος τὴν νεφέλην Arist.Mete.367b19
.II τὰ ἀπορπύματα (fort. ἀπορρήγματα) τῆς πέτρας, Hsch.
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό). 2014.